Voor UNESCO-werelderfgoed Hollandse Waterlinies geldt dat landschappelijke en cultuurhistorische waarden beschermd moeten worden. De ruimtelijke druk op de Waterlinies is echter hoog en er is veel vraag naar plekken voor het opwekken van bijvoorbeeld zon- en windenergie, zoals in de Regionale Energie Strategie (RES). Waar lijkt er ruimte voor energiewinning en waar kunnen initiatieven leiden tot aantasting van de unieke waarden? De vier siteholders van de Hollandse Waterlinie, Noord-Holland, Utrecht, Gelderland en Noord-Brabant, hebben een praktisch hulpmiddel ontwikkeld voor zowel initiatiefnemers als plantoetsers.
Het afwegingskader maakt duidelijk waar ruimte lijkt te zijn voor energiewinning en waar initiatieven kunnen leiden tot een significant negatief effect op de werelderfgoedwaarden. Het afwegingskader zegt niet of iets wel of niet mag, maar geeft meer inzicht in de betekenis van de huidige beleidsregels van Rijk en provincie. Initiatiefnemers kunnen het kader gebruiken om in vier stappen na te gaan of hun plan kansrijk is.
Omgevingsverordening Noord-Holland 2020
De huidige verbodsbepalingen in de Omgevingsverordening Noord-Holland 2020 voor initiatieven voor zon en wind binnen de Stelling van Amsterdam en de Nieuwe Hollandse Waterlinie komen te vervallen. Daarvoor in de plaats wordt het Afwegingskader opgenomen. Voor initiatieven voor wind en zon op land die ook in andere beschermingsregimes – zoals Natuurnetwerk Nederland (NNN) en Bijzonder Provinciaal Landschap (BPL) – gelden onverlet de regels voor deze beschermingsregimes zoals opgenomen in de Omgevingsverordening Noord-Holland 2020/2020.
Download hier het Afwegingskader Energie Hollandse Waterlinies.