Foto: Stichting De Noordzee

In het Deense Esbjerg vond onlangs de ‘North Sea Wind Summit’ plaats. De gezamenlijke verklaring behelst een doelstelling om in 2030 een gecombineerde offshore-windcapaciteit van ten minste 65 GW te bereiken en de totale huidige capaciteit te vertienvoudigen tot ten minste 150 GW in 2050. De achterliggende, geopolitieke reden voor deze politieke voortvarendheid is de dringende wens om de import van Russisch gas af te bouwen. 

Windparken in de Noordzee

Om de klimaatdoelen van het akkoord van Parijs te halen worden er de komende jaren veel windparken gebouwd in de Noordzee. Dat is een enorme opgave: momenteel hebben windparken in de Nederlandse Noordzee een capaciteit van 2,5 gigawatt, die rond 2030 oploopt tot zo’n 21,5 gigawatt. Er is echter een veelvoud aan windturbines nodig om Nederland zelfvoorzienend, klimaatneutraal en energie-onafhankelijk te maken. Windparken op zee kunnen voordelig zijn voor de onderwaternatuur als natuurinclusief bouwen de norm wordt, melden Ewout van Galen, directeur a.i. Stichting De Noordzee en Hans Timmers, voorzitter Nederlandse WindEnergie Associatie (NWEA). Beide organisaties zijn onderdeel van het Noordzeeakkoord. In dit akkoord zoeken alle spelers naar de balans tussen ecologie, voedselvoorziening en energie. 

“Onderdeel van het Noordzeeakkoord is een grootschalig ecologisch onderzoeksprogramma dat helpt om alle nieuwe ontwikkelingen bij te benen. Er moet echter wel ruimte zijn om onderzoeksresultaten mee te nemen in de verdere opschaling van windparken op de Noordzee. Want het totaaleffect van de grootschalige uitrol van windparken op het ecosysteem van de Noordzee vraagt om continu langjarig onderzoek en monitoring”, aldus Van Galen en Timmers in hun oproep aan de overheid.

“Door een verbod op bodemberoerende visserij binnen windparken is er relatieve rust en ruimte waardoor soorten kunnen herstellen. Daarnaast bieden de betonnen palen van windmolens op de zeebodem bijvoorbeeld kansen voor het creëren van oesterriffen, wat goed is voor de biodiversiteit. Windparken brengen echter ook ecologische risico’s met zich mee zoals habitatverlies, aanvaringen met vogels en onderwatergeluid. Een aantal risico’s wordt al aangepakt: zo zijn er wettelijke grenzen gesteld aan heigeluid en draaien indien mogelijk de wieken bij massale vogeltrek langzamer.”

Integrale benadering

“Wij pleiten voor een integrale benadering waarin de versnelling van wind op zee samengaat met gebiedsbescherming, een gedegen tendersysteem vanuit de overheid en het verminderen van de risico’s van windparken op de ecologie. Zo voorkomen we dat het halen van de klimaatdoelen en het beschermen van de Noordzeenatuur elkaar in de weg gaan zitten. Ondanks uiteenlopende belangen moeten wij elkaar vinden in het algemeen belang van duurzame energie op een schone en gezonde Noordzee”, stelt het tweetal.